Παμε στοίχημα.

Μερικές φορές πριν παω στην εργασία μου, περνάω απο την κεντρική δημόσια βιβλιοθήκη για να μπω στο Internet μιας και είναι free.
Έτσι για ένα 15λέπτο σχετικά πρωί. Προς μεγάλη μου έκπληξη μια απο αυτές τις μέρες 08:00 το πρωί βρισκόταν και ένα παιδί παρα δίπλα γύρω στα 15 χρονών. Προς μεγάλη μου όμως απογοήτευση παρατήρησα ότι ασχολούταν με το Στοίχημα. Τι αρρώστεια σκέφτηκα. Να είσαι στο άνθος της ηλικίας σου και το πρώτο πράγμα που σε ενδιαφέρει και ενώ έχουν τελειώσει τα σχολεία να είναι ο τζόγος.
"Απο μικρός στα κόλπα" ήταν η δεύτερη μου σκέψη.
"Πάνε πιάστο και πές του να ασχοληθεί με κάτι καλύτερο" τρίτη σκέψη.
Και τι θα γινότανε. Μάλλον τίποτα. Το άφησα έτσι. Είχε φτάσει η ώρα που έπρεπε να φύγω.