Και άλλα λόγια.

Μη λες πάντα όσα γνωρίζεις αλλά γνώριζε πάντα όσα λες.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Κάθε άνθρωπος αγαπάει τη δικαιοσύνη για λογαριασμό των άλλων( κανένας όμως δε φροντίζει να είναι και ο ίδιος δίκαιος ).
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ (Ο ΔΙΚΑΙΟΣ)

Έπαινος τον οποίο δεν αξίζει κανείς είναι μεταμφιεσμένη σάτιρα.
ΣΕΝΕΚΑΣ

Όταν μεν είσαι μόνος σου, να είσαι μετριόφρονας, όταν δε είσαι με άλλους, να είσαι ειλικρινής.
ΠΛΑΤΩΝ

Λόγια.

Όσο ζεις κι ακμάζεις, φρόντισε να μορφώνεσαι ( μη φαντασθείς ότι τα γηρατειά φέρνουν μαζί τους και τη φρονιμάδα ).
ΣΟΛΩΝ

Δεν υπάρχει στιγμή χωρίς κάποιο καθήκον.
ΚΙΚΕΡΩΝ

Οι ευχές είναι χωρίς αξία όταν δε συνοδεύονται και από έργα.
ΠΛΑΤΩΝ

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ανόητων είναι ότι προσέχουν τα σφάλματα των άλλων και δεν βλέπουν τα δικά τους.
ΚΙΚΕΡΩΝ

Κανείς ανόητος δεν ξέρει ποτέ πότε πρέπει να σιωπά.
ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ

Ο παραμυθάς και η αχάριστη.

Παραμύθα θέλουν όλοι τελικά. Ανδρες και γυναίκες,
Θα μου πείς πρέπει να φτάσεις στα 28 για να το καταλάβεις?
Η μεγαλύτερη όμως μ*****α είναι όταν η παραμύθα συνοδεύεται απο την αχαριστία.
Τελικά παραμύθα και αχαριστία πρέπει να είναι δίδυμες αδερφές.
Δεν εξηγείται διαφορετικά η συμπεριφορά μερικών. Ανδρών και γυναικών.
Ελα μου ντε όμως που υπάρχει και το αντίδοτο σε όλα αυτά.
Βαράς μια "πιστολιά" ή ρίχνεις μαύρη πέτρα ή τους ρίχνεις ένα κλάσιμο.
Λύσεις με το τσουβάλι.
Η ασχολείσαι με λιγότερο ψυχοφθόρα πράγματα. Πχ επιστρέφεις στην μουσική που ποτέ δεν σε πούλησε.
Διαβάζεις βιβλία ή κάτι απίστευτους bloggers.
Πηγαίνεις σε παρτάκια χωρίς να τηλεφωνείς σε 7.000 άτομα.
Ούτε άγχος, ούτε τίποτα. Ωραία πράγματα.
Λύσεις με το τσουβάλι.
Φυσικά αν είσαι μαζόχα εξακολουθείς να κάνεις παρέα με τα ίδια πρόσωπα .
Με τους παραμυθάδες και τις αχάριστες.

Μικρή παρένθεση.
Όποιος δεν έχει ξεφυλίσσει το βιβλίο ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΑ ΓΚΡΑΦΙΤΙ (WALL AND PIECE) του BANKSY απο τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ χάνει.

Αυτό όμως που δεν έχω καταλάβει είναι αν η παραμύθα προηγείται της αχαριστίας ή το αντίστροφο.
Δηλαδή κάποιος είναι αχάριστος και λέει παραμύθια ή κάποιος είναι παραμυθάς και γίνεται αχάριστος. Ή αχάριστη για να μην ξεχνιόμαστε.

Και αυτό γιατί είπαμε πως παραμύθα και αχαριστία είναι δίδυμες αδερφές αλλά κάποια θα βγήκε πρώτη στην γέννα.
Ελα μου ντε όμως πια ήταν η πρώτη?

Δεύτερη μικρή παρένθεση.
28/29 Σεπτεμβρίου REWORKS FESTIVAL στην Θεσσαλονίκη με τους

Anja Schneider/Barbara Preisinger/Ben Mono/Dixon/DJ Free/DJ The Boy/Gummihz/Ison & Solar/Kid Stretch/Pakis/Prins Thomas/Tiefschwarz/URBS/Viton/Wighnomy Brothers

& live τους

And.id/Bola/Booka Shade/Data/Ellen Allien & Apparat/Keene/Konstantinos Rigos pr. 'The Last Supper'/Modeselektor/Mple/Nil/Pole/Voreia Asteria
κλείνει η μικρή παρένθεση

Αυτά λοιπόν με τους παραμυθάδες και τις αχάριστες. Τα ολίγα. Γιατί όπως λέει και ο σοφός "Στην μάχη μεταξύ ψέματος και αλήθειας, το ψέμα κερδίζει την πρώτη μάχη και η αλήθεια την τελευταία."

Juno Reactor - Beyond the infinite.

Πολλοί θα με χαρακτηρίσουν τρελό, αλλά είμαι απο εκείνους όπου στις μέρες μας ενώ η μουσική κυκλοφορεί δωρεάν, εγώ συνεχίζω να αγοράζω βινύλια.
Μαγικός δίσκος και όταν έπεσε στα χέρια μου δεν μπορούσα να μην επενδύσω σε αυτόν.
Απο μια απο τις καλύτερες δισκογραφικές εταιρίες (η οποία δυστυχώς έχει κλείσει) στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής.

O ορισμός της δυναμικής γυναίκας.

Κατά καιρούς ακούω για τις δυναμικές γυναίκες τριγύρω μου και απορώ.Ποιές είναι δυναμικές και τι εννοούμε όταν λέμε δυναμική γυναίκα.Πολλά πολλά δεν λέω. Οι γυναίκες της φωτογραφίες για μένα πάντως είναι και με το παραπάνω δυναμικές.


Ελατοχώρι Πανευρωπαικό Downhill.

Που πας ρε εξωγήινε?

Σκεφτείτε την εξής σκηνή. Εχεις γνωρίσει κάποιον άνθρωπο και μετά από την 2 ή 3 συνάντηση σου λέει.
“Πολύ χοντρός είσαι μωρέ παιδάκι μου, δεν κάνεις κάτι για να αδυνατίσεις?”.
Το πρώτο πράγμα που θα θέλατε να κάνετε είναι να σηκωθείτε και να του ή της σπάσετε τα μούτρα ή γενικότερα ότι μαρτύρια έχετε φανταστεί για άτομα που αντιπαθείτε να τα δείτε πάνω του ή της.
Ε κάτι τέτοιο συμβαίνει συχνά σε εμένα στο αντίστροφο του όμως.
“Πολύ αδύνατος είσαι μωρέ παιδάκι μου, δεν τρως καθόλου?”
Συνήθως την στιγμή που ακούω την κλασσική αυτή ατάκα μου έρχονται τα γέλια. Όχι πάλι τα ίδια ρε γαμώτι. Πάλι για κιλά θα μιλάω. Και άντε κάτσε να εξηγήσεις γιατί είσαι τόσο αδύνατος και ότι τρως όλο το φαγητό σου, όπως σου έμαθε η μαμά σου κλπ.
Το έκοψα όμως το τροπάριο τον τελευταίο καιρό. Τι να εξηγήσεις ότι τρως fast food 1 φορά τον μήνα και αν. Ότι τα φρούτα και οι σαλάτες είναι στο καθημερινό τραπέζι? Ότι η άθληση και η γυμναστική σε εβδομαδιαία βάση είναι γεγονός?
Το θέμα όμως που προκύπτει είναι ότι στο λένε και άτομα που την τελευταία φορά που φάγανε σπιτικό φαγητό ή τρέξανε 5 γύρους στο γήπεδο ήταν πριν 2 χρόνια?.
Εδώ όμως προκύπτει και το άλλο ζήτημα της διαφορετικότητας που καιρό ταλαιπωρεί το μικρό μου μυαλουδάκι. Δεν μπορώ να καταλάβω πως όταν εγώ δεν έχω πρόβλημα με τα κιλά μου να έχουν άλλοι. Γιατί να είμαστε όλοι ίδιοι δεν μπορώ να το καταλάβω.
Είμαστε πλέον στην εποχή της κόπιας. Η κόπια -> από το αγγλικό copy -> αντιγράφω, έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας.Βγαίνεις για μια βόλτα και βλέπεις ίδιους ανθρώπους σε λίγο μικρότερες ή μεγαλύτερες διαστάσεις, άλλα πάντα μέσα στα επιτρεπτά όρια. Ίδια ρούχα, ίδια μαλλιά, τα χτενίσματα στις γυναίκες ίδια, άλλα και τα γυαλιά ηλίου.
Και τσουπ σκας εσύ ως εξωγήινος με τα λίγα σου κιλά και σου λένε “που πας ρε?, γιατί διαφέρεις από το κεντρικό πρότυπο? Αντε βάλε καμιά 30αρια κιλά.”

Αθως.

Πρωινή φωτογραφία.


Το Άγιο Όρος απο παραλία της Σιθωνίας.


Ψαρεύοντας με φόντο το Αγ.Όρος.

Σκιές.

Techno Music.

Αν και έχω καιρό να το ακούσω, αρκετοί πιστεύουν ακόμα ότι η techno και γενικά η electronica μουσική δεν είναι μουσική. Οτι είναι δημιουργία μηχανημάτων και όχι ανθρώπων.Στην περίπτωση της ηλεκτρονικής μουσικής την θέση του μουσικού οργάνου καταλαμβάνει ο υπολογιστής. Απλά πράγματα.

Blue sky.

Ο ουρανός της Χαλκιδικής όπως τον έβλεπα στις διακοπές.

South Park.

Οι χαρακτήρες του South Park που χρησιμοποιώ είναι όλοι δημιουργίες του sp studio.
Μπορείς να φτιάξεις και εσύ τον δικό σου χαρακτήρα στην http://www.sp-studio.de

Κάμπινγκ

Μερικοί λόγοι για τους οποίους μου αρέσει το κάμπινγκ:
1.Είτε πας μόνος σου είτε πας με παρέα πάντα θα υπάρχει κάποιος ή κάποια που θα γνωρίσεις χωρίς να χρειάζεται να σκεφτείς ένα σωρό τρόπους για το πώς θα τον ή την πλησιάσεις.Απλά πράγματα, είσαι σε κάμπινγκ και γνωρίζεις κόσμο.
2.Και χωρίς "βρακί" να πας, θα υπάρξει κάποιος που θα σου δανείσει το δικό του!!!!!!.
3.Βρίσκεσαι κοντά στα στοιχεία της φύσης. Ιδίως όταν βρέχει σου γεννιούνται περίεργα συναισθήματα.
4.Γενικά στο κάμπινγκ επικρατεί μια κατάσταση "τσαντίρι" με σκηνές, τέντες, στρώματα γενικά μια ανάλαφρη κατάσταση.
5.Μπορείς και κάνεις ελέυθερα τζόγκλινγκ, χωρίς να σε κοιτάνε περίεργα ή να ψάχνουν το καπελάκι να σου πετάξουν κανένα κέρμα.

Είσαι ζογκλέρ?

Αυτό που μου αρέσει πραγματικά στα παιδιά είναι η ειλικρίνεια και η αθωότητα που τα διακατέχει.
Στις ολιγοήμερες μου διακοπές βρισκόμουνα σε κάμπινγκ με αρκετές οικογένειες. Ενα απόγευμα ζεκουραζόμουνα στα γρασίδια του κάμπινγκ όπου κάποια στιγμή άρχισα να παίζω με τρεις μπάλες που έχω και να κάνω τον ζογκλέρ με λίγα λόγια.
Εραστιτέχνης αλλά με πολύ αγάπη για αυτό που κάνω τα κόλπα βγαίναν ένα ένα.Οι μπάλλες φεύγανε ψηλά και το κέφι άρχιζε. Δεν πέρασαν 5 λεπτά και καμιά 10 πιτσιρίκια όλων των ηλικιών, αγόρια και κορίτσια με είχαν περικυκλώσει.
"Είσαι ζογκλέρ?","μπορείς να κάνεις αυτό ή το άλλο κόλπο?" οι ερωτήσεις πηγαίνανε βροχή.
Και τα χαμόγελα πληθαίνανε.
Για περίπου 1 ώρα με κάποια διαλλείματα είμουνα ο μικρός ήρωας μερικών παιδιών.
Καταπληκτικά συναισθήματα.Για άλλη μια φορά.

Περιμένοντας την αγάπη.

Χρειάζεσαι κάποιον να σ' αγαπάει όσο ψάχνεις να βρεις αυτόν που θ' αγαπήσεις. (S. Delaney)

Πόσο αλήθεια κρύβει άραγε αυτή η φράση?
Κατά την γνώμη μου αρκετοί άνθρωποι περιστυχίζονται απο άλλους που όντως τους αγαπάνε πραγματικά αλλά ποτέ δεν καταφέρνουν να το καταλάβουν. Θα μου πεις με του ζόρι να τον ή να την αγαπήσεις δεν γίνεται, πολύ σωστά. Είναι όμως προτιμότερο να περιμένεις μια ολόκληρη ζωή για κάποιον ή κάποια που θα αγαπήσεις και που ίσως δεν εμφανιστεί ποτέ?
Αξίζει άραγε?

Διαφήμιση

Ας κάνουμε και λίγη διαφήμιση...............

Διακοπές τέλος.

Οι μέρες ξεκούρασης φτάσανε στο τέλος.
Κάμπινγκ,βουνό και θάλασσα για άλλη μια χρονιά. Και ήταν καταπληκτικά.

Ελατοχώρι Downhill Race part IΙΙ

Η χαρά της νίκης.

Ελατοχώρι Downhill Race part II

Οι αναβάτες επι το έργο....

Ελατοχώρι Downhill Race part I

Η Ρώσσικη ομάδα έδωσε δυναμικό παρόν στον αγώνα του Ελατοχωρίου με εμφανή τα σημάδια της προσπάθειας.Αρκεί να προσέξει κανείς τα σημάδια στο χέρι του Ρώσσου αθλητή.

38 Km...

Τελικά στους αγώνες σημασία έχει ο τερματισμός.
Βαράς σαν τον αράπη για 3,5 ώρες πηδάλι, πονάει ο κώλος σου, τα χέρια σου, έχεις ιδρώσει σαν να δούλευες σε χωράφι, οι σφυγμοί σου έχουν φτάσει σε τρελό αριθμό και στο τέλος τερματίζεις. Στο ενδιάμεσο άλλους περνάς, άλλοι σε περνάνε, γνωρίζεσαι με άτομα που ίσως δεν ξαναδείς στην ζωή σου και στο τέλος τερματίζεις.
Αγωνιάς για το τι θα βρεις στην επόμενη στροφή, βοηθάς συναθλητές σου που είχαν κάποιο ατύχημα, βλέπεις μέρη που ποτέ δεν είχες την ευκαιρία να δεις και στο τέλος τερματίζεις.
Και όταν τερματίζεις έχεις ένα πελώριο χαμόγελο ότι έφτασες για ακόμα μια φορά μέχρι τον επόμενο αγώνα.

Summer Time

Ερχονται επιτέλους και για μας λίγες μέρες χαλάρωσης.