Στα μέχρι τώρα χρόνια της ζωής μου η ενασχόληση με την μουσική ήταν κάτι το αναπόφευκτο.
Ο πατέρας μου λάτρης της δημοτικής μουσικής. Δεν θυμάμαι Κυριακή που να μην υπήρχαν στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση του σπιτιού δημοτικά τραγούδια. Μεγάλωσα την εποχή όπου το ΜΤV ήταν μια από τις κύριες πηγές διασκέδασης των νέων της εποχής. Ευτυχώς ή δυστυχώς MP3 και κινητά που να παίζουν μουσική τότε δεν υπήρχαν, οπότε έπρεπε ή να ενημερώνεσαι από την τηλεόραση ή από ραδιόφωνο. Την ίδια περίπου εποχή, αρχές 90 η ηλεκτρονική μουσική ή για πολλούς RAVE έφτιαχνε το μπαμ σε όλη την Ευρώπη. Ένας ραδιοφωνικός σταθμός τότε ο SUPER FM στην Θεσσαλονίκη μου τράβηξε την προσοχή. Κασέτες από γνωστούς και φίλους τότε άλλαζαν χέρια σαν χρήματα και σιγά σιγά άρχισε η ενασχόληση με αυτό που λέγεται ηλεκτρονική μουσική.
Προσωπικά με κράτησε μακριά από αρκετά "αρνητικά"πράγματα η ενασχόληση μου αυτή. Nαρκωτικά κλπ για εμένα και κάνα δυο φιλαράκια ήταν απαγορευτικά αφού χρειαζόμασταν χρήματα για δίσκους, cd, περιοδικά και για κάνα πάρτι.
Θυμάμαι που κατεβαίναμε στην Θεσσαλονίκη, χωρίς να έχουμε ξανακατεβεί,17 χρονών με 5.000 χιλιάδες στην τσέπη μαζί με τα εισιτήρια μόνο και μόνο για να αγοράσουμε έναν δίσκο. Ήταν όμως η μαγεία να βρεθείς ανάμεσα σε πράγματα που αγαπούσες, να μιλήσεις με ανθρώπους που είχατε τα ίδια ενδιαφέροντα.
Ένα από τα σχολεία της ζωής μου που πιστεύω ότι ποτέ δεν θα μπορέσω να αποφοιτήσω.
Συνεχίζεται......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου