Τριών λογιών είναι οι ψυχές ,τριών λογιών οι προσευκές!
α)Δοξάρι είμαι στα χέρια σου Κύριε, τέντωσε με να μη σαπίσω.
β)Μη με παρατεντώσεις Κύριε , θα σπάσω.
γ)Παρατέντωσε με ,Κύριε ,κι ας σπάσω!
Αναφορά στον Γκρέκο
Στον φετεινό 5ο OLYMPUSMARATHON ,480 δρομείς ,που επέλεξαν διαβίωση “απροσάρμοστη” στη συνάφεια του κόσμου και των σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία» με πίστη στους ίδιους και το δικό τους τρόπο ζωής ,αφού ολοκλήρωσαν ,ο καθένας ,προσωπική επίπονη προετοιμασία αρκετών μηνών ,πήραν μέρος στον πιο γνωστό αγώνα βουνού ,στην Ελλάδα , 44,3km, που ξεκινά από τον αρχαιολογικό χώρο του Δίου ,υψόμετρο 3mκαι αφού αθροίσει συνολική υψομετρική διαφορά 3200 m ,τερματίζει στο Λιτόχωρο.
Η διαδρομή είναι δύσκολη. Αρχικά από την αφετηρία μέχρι το υψηλότερο σημείο (Στεφάνι χιλ.21) είναι « όρθια» συνεχίζει με ένα «φονικό» κατήφορο 10km, με σπασμένες πέτρες (σάρες) και κλειστές στροφές και η τελευταία πράξη «παίζεται» στη Χαράδρα του Ενιπέα όπου αν και υπάρχουν βλάστηση και δροσιά ,οι αγωνιζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν τα τελευταία 400m. υψομετρικής διαφοράς του Ενιπέα ,που κάνουν το τελευταίο αυτό τμήμα της διαδρομής εξαντλητικό.
Ο ανταγωνισμός και το άγχος της διάκρισης δεν έχουν προτεραιότητα στην προσπάθεια των αιρετικών αυτών «αθλητών» .
Η φιλοσοφία όσων συμμετέχουν σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων (MontBlank, Παρανέστι Δράμας, Όλυμπος κα) ή σε ορειβατικές ομάδες για την κατάκτηση των υψηλών κορυφών των βουνών ή καταδύονται για να εξερευνήσουν τα βάθη της θάλασσας και όσων γενικά βιώνουν κάθε μορφή πνευματικής ή σωματικής υπέρβασης ,είναι διαφορετική.
Καθένας μέσα από το στοιχείο που τον εμπνέει και τον συγκινεί κύριο στόχο έχει να επεκτείνει τα προσωπικά του όρια.
Όσοι έχουν επιλέξει εργαλείο το σώμα τους ,επιχειρούν με αυτό να καλλιεργήσουν τις πραγματικές δυνατότητες της ψυχής τους, δίχως να επιδιώκουν να σαρώσουν βραβεία , « ιχνηλατώντας» σε σιωπηλές διαδρομές που δεν συνοδεύονται από ιαχές και επιφωνήματα θεατών.
Ο τρόπος ζωής των σύγχρονων αυτών « σκαπανέων» είναι γέννημα νομίζω της « ΑΣΚΗΤΙΚΗΣ» του Νίκου Καζαντζάκη.
«Αγάπα το σώμα σου ,μονάχα με αυτό στη γης ετούτη μπορείς να παλέψεις και να πνευματώσεις την ύλη»
Ασκητική
Στο σημερινό καταναλωτικό κόσμο, που η ζωή είναι εντελώς νωθρή και οι περισσότεροι ποδηγετημένοι, αναζητούν εκτόνωση, στην τηλεθέαση ποδοσφαιρικών αγώνων και ψυχαγωγία, στα realityshows, οι “αντιδραστικοί” αυτοί του σύγχρονου συστήματος αξιών, επιλέγουν να είναι πρωταγωνιστές στη ζωή τους , για να μάθουν περισσότερα για τον εαυτό τους ,μέσα από εγχειρήματα δύσκολα και ξεκάθαρα, αρνούμενοι την πλύση εγκεφάλου που τροφοδοτείται στην παθογένεια της ραστώνης και της χαλαρότητας.
« Δεν αγαπάει ο Θεός τις αδύναμες ψυχές και τις πλαδαρές σάρκες. Το πνεύμα θέλει να παλέψει με δυνατή και γεμάτη αντίσταση σάρκα».
Ασκητική
Η ξεχωριστή βιωματική συμπεριφορά , η συνεχής δηλαδή προσπάθεια για επέκταση των προσωπικών ορίων του ανθρώπου ,μέσα στο « εργαστήρι» που λέγεται σώμα ,απαιτεί πόνο και πειθαρχία και το κορμί χρειάζεται αρκετά χρόνια πείσμα και αντοχή « για να πνευματώσει την ύλη»
«Γυμνάζω σαν άλογο πολεμικό το σώμα μου , το συντηρώ λιτό, γερό, πρόθυμο. Το σκληραγωγώ και το σπλαχνίζομαι. Άλλο άλογο δεν έχω».
Ασκητική
Επιλέγοντας τις δύσκολες αποστολές, οι άνθρωποι της υπέρβατικής συμπεριφοράς, αγωνίζονται με άλογο το σώμα τους:
«Να ενεργοποιήσουν το φοβερό ελατήριο, την εκρηκτική δύναμη που κουβαλάμε μέσα στο σώμα μας (στις σάρκες και τα ξύγκια μας) και δεν το ξέρουμε ,τη ψυχή του ανθρώπου, που δεν τολμούμε να τη μεταχειριστούμε γιατί φοβόμαστε μη μας κάψει.Έτσι είναι πιο βολικό σιγά, σιγά να ξεθυμαίνει και να καταντάει ξύγκι και κρέας»
Αναφορά στον Γκρέκο
Ενεργοποιώντας τη ψυχή τους με αρχέγονες πράξεις, οι «εραστές» της σωματικής υπέρβασης ,μαθαίνουν να ανιχνεύουν και να υπολογίζουν τα όρια τους ,να ιεραρχούν σωστά τις ανάγκες τους ,να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις σε σοβαρά προβλήματα της ζωής, να εκτιμούν τα απλά και ουσιώδη πράγματα και να τα ξεχωρίζουν από τα ασήμαντα, που στους άλλους φαίνονται στερήσεις!
Ταυτόχρονα ενώ θωρακίζονται με αυτοεκτίμηση, διατηρούνται ταπεινοί και εξοπλίζονται με θάρρος και ψυχραιμία στην αντιμετώπιση των κινδύνων. Τέλος η διάρκεια και η ένταση της σωματικής μυσταγωγίας, τους βοηθά να κατανοήσουν και αποδεχθούν το αναπόφευκτο μυστήριο του θανάτου και να φέρονται στους άλλους με μεγαλύτερη κατανόηση και ανεκτικότητα.
Ο άνθρωπος της υπερβατικής συμπεριφοράς είναι ίσως ένα ακόμη από τα πλάσματα του Θεού «σύμβολο» που θα μαύλιζε τη ψυχή του συγγραφέα και θα ένοιωθε μαζί του μυστική ενότητα.
Γιατί «Όπως το σκουλήκι γίνεται πεταλούδα ,το χελιδονόψαρο τινάζεται από το νερό μοχτώντας να ξεπεράσει τη φύση του και ο μεταξοσκώληκας που κάνει το σπλάχνο του μετάξι» Έτσι και ο ταπεινός «μύστης της μεταβολής της ύλης» , ενώ γνωρίζει το πεπερασμένο της ύπαρξης του, μάχεται να τη μετουσιώσει σε πνεύμα.
Για το συγγραφέα της «Ασκητικής» «Ένας δρόμος μονάχα οδηγάει στο Θεό , ο ανήφορος , ποτέ ο κατήφορος, ποτέ ο δρόμος ο στρωτός ,ο ανήφορος μονάχα».
Ο ανήφορος είναι η λέξη κλειδί στο έργο του συγγραφέα και κρύβει τη μοναδική διέξοδο που έχει ο άνθρωπος να δώσει νόημα στη ζωή του.
Απάνω! προστάζει και η ψυχή του ανθρώπου που « χύνεται να συντρίψει το σώμα του» και την ακολουθεί με εμπιστοσύνη!
Ασφαλώς «είναι υψηλή και έχει πολλά σκαλοπάτια της υπέρβασης η σκάλα. Αλλά και αυτοί που μόνο στο σκαλί το πρώτο κατάφεραν να φθάσουν, λίγο δεν είναι. Τόσο που έκαμαν μεγάλη δόξα. Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο ,πολύ από τον κόσμο τον κοινό απέχει».
«Συναθλητές και συναθλητίνες» στην «ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη είναι όσοι ακολουθούν την τελευταία και πιο δύσκολη προσταγή του αγαπημένου Παππού!
«Παιδί μου φτάσε….. όπου δε μπορείς!»
Πηγές:
Ασκητική Ν.Καζαντζάκη
Αναφορά στον Γκρέκο:Ν. Καζαντζάκη
Όσο μπορείς:Κ. Καβάφη
Το πρωτο σκαλί:K.Καβάφη
Οκτώβριος 2008
Mιχάλης Δεβεράκης
http://www.mtb-thassos.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου